بسم الله الرحمن الرحیم
"عیب رندان"
"عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت"
"که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت"
...
حق بگفتی و ولی ، غافلی از گفته‌ی خویش
نابجا گر سخن‌ات ، پای تو خواهند نوشت
&
هر چه گوئی و کُنی ، آن بُوَدَت حاصل کار
"هر کسی آن دِرَوَد عاقبت کار که کِشت"
&
این سخن ها مگر از جمله کردارت نیست
چون توقع بکنی ، راست بَرَندَت به بهشت؟
&
حافظِ مصحف و شهره به لسان الغیبی
چون هنوز نیک ندانی که ، که زیبا و که زشت؟
&
رب نفرموده مگر دوست بدارد چه کسان؟
از چه فرقی نکند ساکنِ مسجد وَ کِنشت
&
همگان در همه جا ، کِی پیِ یارَند همه
کِی برابر بُود هر مومن و هر دیو سرشت
&
گوئی ار نیک و بدم ، لال‌ وُ برو خود را باش!
چون ندانی که خدا ، گردنم اینجا چه بِهِشت؟
&
امر به نیکی کنم و نَهی ز منکر همه دم
نیست اکراه در آنها وُ همه طِبقِ سرشت
&
بس بیان کرده خداوند رهِ رُشد و فنا
تا که دانند خلایق رهِ دوزخ و بهشت
&
تو مَکن در سُخن‌ات مسجد و بتخانه یکی
تا که محتاج نگردی به بیانِ سر و خِشت
&
ای "قلمزن" تو مشو چون دگران گنده پران
تا که ممکن بشود ، اینکه بَرَندَت به بهشت.
م.قلمزن

http://ghalamzan15.blogfa.com/