« ترنم بهار» بسم الله الرحمن الرحیم چون بهار آید ، جهان خانه تکانی می کند بار دیگر زنده گشته ، زندگانی می کند عالمی برگشته از تمثیلِ محشر، این زمان آدمی را بس خجل ، با خطبه خوانی می کند مرغک سر گشته زآلام زمستانی کنون صد نوا در وصف جانان ، آنچنانی می کند چون ستون زندگی ، در کوه ساران گشته نرم چشمه ساران از طرب ، ابرو کمانی می کند جانِ جانان داده چون ، بعد ممات این زندگی این جهان هر ذره اش ، بس نکته دانی می کند با زبان حال می گوید ، همه هستی سخن ربِ ما حجت تمام و مهربانی می کند چون تو میگوئی ، به دنیا بازگردانم ز حَشر جای آن اکنون خدایت ، این,شعر,ترنم,بهار ...ادامه مطلب